Omdat de vorige tiramisu niet goed uit de bus kwam heb ik besloten zelf de gok te wagen. Zo moeilijk kon het toch niet zijn om een lekkere tiramisu te maken. Het belangrijkste component heb ik tenslotte onder de knie. Namelijk het koffiemengsel. Deze moet echt super sterk zijn. Met deze kennis onder de riem heb ik zelf een tiramisu voor twee personen ‘bedacht’ (met nadruk op de aanhalingstekens).
Nou wil ik niet overkomen alsof ik de tiramisu heb uitgevonden, maar ik vond het wel leuk om te zien dat wat ik bedacht had werkt. Dit is namelijk een tiramisu voor een klein schaaltje. Eigenlijk voor twee personen dus. Want bij tiramisu schep je toch vaak een tweede keer op ;-).
Bij het laatste recept werd vier eigeel en vier eiwit gebruikt. Dit bleek dus te vochtig. Plus dat deze hoeveelheid genoeg was voor twee (oven)schalen. Ik heb simpelweg dit recept gehalveerd en maar één eiwit gebruikt. Ik zal bij dit artikel gelijk de ingrediënten van mijn koffiemengsel toevoegen.
Benodigdheden:
250gr Galbani mascarpone
2 eieren (M) (2 eigeel, 1 eiwit)
100 gram fijne kristalsuiker
1 pak lange vingers (175gr)
Kleine glazen ovenschaal (ik heb een 21×17)
Voor het koffie mengsel:
2 kopjes ristretto (ik heb die van L’or gebruikt in een Nespresso machine). Niet in een klein kopje maar gewoon in een koffie kopje. Dus in totaal ongeveer een volle mok hoeveelheid aan koffie.
2 zakjes D.E. oplos espresso gelijk bij de warme koffie voegen zodat dit op kan lossen (als je koffie extract heb kan je dat eventueel gebruiken i.p.v. oplos espresso, ik zou dan 2el toevoegen).
1 shotglaasje Amaretto
Voor de tiramisu is het belangrijk dat er goede producten worden gebruikt. Dus koffie van de betere merken en het liefst Galbani mascarpone. Ik heb een keer Lidl mascarpone gebruikt… geen succes.
Werkwijze:
Zet de koffie en voeg hier gelijk de oplos espresso bij zodat dit goed oplost. Laat het daarna afkoelen. Dit gaat redelijk snel wanneer je de koffie gelijk in een ondiepe kom giet. Doe hier ook gelijk de Amaretto bij en zet weg.
Klop het eigeel met de suiker licht en romig. Dit mag best een paar minuten duren want het moet echt wittig van kleur worden. Vervolgens doe je hier de mascarpone bij en dit klop je nog heel even door tot dat het goed gemengd is. Vervolgens klop je het eiwit stijf (doe dit in een schone vetvrije kom!) Let op, het eiwit moet je onderste boven kunnen houden zonder dat het eruit loopt.
Vouw het eiwit voorzichtig door het mascarpone mengsel tot dat alles goed gemengd is. Je moet uiteindelijk een mooi lobbig mengsel hebben.
Dompel de lange vingers met hun ongesuikerde kant een paar seconden in het koffiemengsel. Ik heb 3 seconden aan gehouden maar het zou kunnen dat dit net te weinig is. Dit zal vanzelf duidelijk worden bij het eind resultaat. Het is namelijk de kunst om doordrenkte koekjes te hebben zonder dat ze sompig worden. Ik wil hier gelijk even de tip geven om géén Lild savoiardi koekjes te gebruiken want dit wordt een grote natte sompige zielige ellende. Dat kan je hier lezen.
Leg de eerste laag koekjes in de schaal en giet hier de helft van het mascarpone mengsel over. Wat ik dan graag doe is hier een laag cacao over zeven, maar ik ben het ook wel eens een paar keer vergeten dus het kan ook zonder. Vervolgens doe je daar de tweede laag lange vingers op. Leg deze in tegen gestelde richting van de eerste laag, gewoon omdat het leuk is ;-). Hier giet je dus het laatste gedeelte mascarpone over. Maar geen cacao. Dit zou ik pas doen voor het serveren want zo blijft de cacao mooi.
Als alles in de ovenschaal ligt moet deze afgedekt een nachtje in de koelkast opstijven.
De volgende dag is het dan zo ver. Eerst cacao erover zeven en dan is het tijd om te proeven! Zoals je op de foto kan zien kwam de tiramisu heerlijk schoon uit de schaal en dat is altijd een goed teken. Dit betekent namelijk dat alles goed is opgesteven. De lange vingers waren niet volledig doordrenkt met het koffie mengsel maar ze waren in ieder geval zacht maar niet sompig. Naar mijn mening en die van mijn vriend was deze tiramisu vanouds lekker. Zelfs een van de betere die ik ooit heb gemaakt. Dat is dus het mooie aan simpele recepten. Ze zijn Zóóó lekker als alle ingrediënten goed zijn en alles goed word uitgevoerd. Klassiekers zijn tenslotte niet voor niets klassiekers.
